Wprowadzenie do baroku i jego rozwój.

Wczesnobarokowa poezja

Mikołaj Sęp- Sarzyński

Powszechnie uważany za prekursora polskiego baroku i najwybitniejszego przedstawiciela nurtu metafizycznego w poezji polskiej tego okresu. Autor liryków patriotycznych, refleksyjno- filozoficznych, sonetów,pieśni, epitafiów i erotyków utrzymanych w duchu manieryzmu. Pisał zarówno po łacinie jak i po polsku. Najznakomitszy obok Jana Kochanowskiego twórca literatury staropolskiej. Podstawowym rysem poezji Mikołaja Sępa Szarzyńskiego jest żarliwa religijność, która świadczy o głęboko przeżytym kryzysie religijnym poety.

Elipsa - pominięcie w zdaniu jakiegoś składnika, który na ogół daje się zrekonstruować na podstawie kontekstu wypowiedzi

Inwersja- niezwykły szyk wyrazów w zdaniu bądź rozbicie spoistych grup składniowych

Oksymoron- związek frazeologiczny obejmujący dwa opozycyjne znaczeniowo wyrazy (antonimy) np. zimny płomień, żyjąc umieram itp.